Σήμερα είναι 1ή Μαΐου, τα λουλούδια ανθίζουν και μυρίζει καλοκαίρι!
Σου άρεσε η μυρωδιά του καλοκαιριού , σου άρεσαν τα χρώματα των λουλουδιών.
Εκείνο το πρωί δεν θα το ξεχάσω ποτέ, ήταν 15 Απριλίου...Τετάρτη 15 Απριλίου.
Ξύπνησα με ένα πόνο, με έναν διαφορετικό πόνο, δεν ήταν σωματικός..Εκείνο το πρωί
ο πόνος μου ήταν μέσα μου και δεν ήξερα τον λόγο. Μέχρι που μπήκα στις τοπικές μας ειδήσεις, το συνηθίζω εξάλλου. Καθώς λοιπόν η σελίδα εκείνης της ημέρας έφτανε στο τέλος, τα μάτια μου πάγωσαν... Τροχαίο ατύχημα με μία 19χρόνη φοιτήτρια έλεγε νομίζω. Δεν έδιναν παραπάνω πληροφορίες, αλλά εγώ εκείνη τη στιγμή ένιωσα ένα ρεύμα μέσα μου, κάτι που μου έλεγε : Την σημερινή μέρα Κάτια, δεν θα την ξεχάσεις ποτέ.
Πριν μάθω ότι ήσουν εσύ στενοχωρήθηκα τόσο πολύ με το συμβάν αυτό.
Κάποιοι ''καλοθελητές" θέλησαν να με ενημερώσουν για το όνομα του κοριτσιού που ''έφυγε'', λέγοντας μου: Πέθανε η Βάλια ρε, η Βώσσου.
Εκείνη τη στιγμή δεν πέθανε η Βάλια...Αλλά εγώ.
Δεν ήθελα να το πιστέψω, τους έλεγα πως η πλάκα τους δεν έχει ενδιαφέρον και αυτοί επέμεναν, εσύ ήσουν σε εκείνο το αμάξι.
Γιατί; Γιατί Θεέ μου;
Ένα γιατί θα με βασανίζει πάντα..
Με άφησες φίλη μου, έφυγες φίλη μου!
"Θα πάμε για καφέ πριν φύγω για τα Γιάνεννα'', μου είπες.
Και ο καφές μας, έμεινε στη μέση.
Γιατί μου είπες ψέματα, γιατί έφυγες και με άφησες να περιμένω ένα μήνυμα σου;
Δεν είσαι εντάξει. Οι φίλες δεν λένε ψέματα.
Εσύ που ήσουν η αλήθεια μου, το χαμόγελο μου, εσύ που ήσουν εκεί σε κάθε δύσκολη μου στιγμή, τώρα που είσαι;
Τώρα ποιόν θα έχω Βάλια; Ποιόν;
Ξέρω, ξέρω... Θα είσαι εδώ πάντα για εμένα όσο μακρυά κι αν είσαι, έτσι δεν είναι;
Σ'αγαπώ Βάλια, Σ'αγαπω!
Μου έλειψες.
18/04/1996-15/04/2015
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου