Με το κεφάλι ψηλά.

Πόσες φορές κατέβασες το κεφάλι όταν κάποιος θέλησε να σε διαλύσει;

Πόσες φορές κοίταγες, άκουγες μα δεν μίλησες;

Πόσες φορές έφυγες, δίχως να υπερασπιστείς τον εαυτό σου;

Πόσες φορές συμφώνησες για λάθη, που όμως ποτέ δεν έκανες;

Ίσως ήρθε η στιγμή να μιλήσεις.

Να υπερασπιστείς τον εαυτό σου!

Να παλέψεις για την γνώμη, την άποψη και το εγώ σου.

Ήρθε η στιγμή λοιπόν, να πατήσεις στα πόδια σου, να απαντήσεις, να αντιμιλήσεις αν θες και μετά να φύγεις.

Τότε μόνο να φύγεις, με το κεφάλι ψηλά και την αξιοπρέπεια σου να φωνάζει από χαρά.

Σταμάτα να πονάς, να κλαις βουβά και να ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου.

Ναι, όταν πραγματικά θα φταις να το παραδεχθείς, αλλά όταν δεν φταις γιατί;

Όλοι είμαστε διαφορετικοί και αυτή είναι η μαγεία.

Δεν είμαστε ρομπότ ρυθμισμένα να χαμογελάμε ή να κλαίμε ταυτόχρονα.

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ.

Να σκεφτείς.

Να πράξεις.

Και μετά από αυτά, ναι φύγε!

                                                                        Μόνο τότε.