Ζήσε φίλε μου. Γιατί άλλοι παλεύουν ακόμα και για αυτό.

Πρέπει κάποια στιγμή εμείς οι άνθρωποι να μάθουμε να εκτιμάμε τη ζωή, τα όμορφα αλλά και τα δυσάρεστα της.
Γιατί απλά αυτή είναι η ζωή μας.
Εμείς πρέπει να ορίσουμε το πως θα ζούμε, το πως θα χειριστούμε τα χρόνια μας σε αυτό το κόσμο.
Και εσύ τι κάνεις για σενα? Περιμένεις να συμβεί, τι? Τι θες για να είσαι ευτυχισμένος?
Ψάξε μέσα σου, κοίτα γύρω σου, άκου περισσότερο αυτούς που θέλουν το καλό σου και αγνόησε αυτούς που σε ''χαλάνε''.

Άλλοι φίλε μου, κοντεύουν να πνιγούν για να μάθουν να κολυμπάνε, κι άλλοι μαθαίνουν κολύμπι  πριν βουλιάξουν.
Το θέμα είναι ένα.
Εσύ σε ποια κατηγορία θες να βάλεις τον εαυτό σου;

Αν ρωτάς εμένα θα σου πω ότι οι γονείς μου, μου έμαθαν να κολυμπάω όταν έμαθα να περπατάω για να μην φτάσω να ζητήσω το χέρι από κάποιον που ίσως με τραβήξει στο πάτο αντί να με βγάλει στη στεριά.

Τώρα βάλε εσένα στη θέση μου.
Ποια κατηγορία θα επέλεγες?
Ποτέ δεν είναι αργά.

 Ζήσε φίλε μου. Γιατί άλλοι παλεύουν ακόμα και για αυτό.