Το δικό μας μυστικό, θα το κλειδώσουμε σε λουκέτο και θα το αφήσουμε στο Παρίσι για πάντα.

Όταν τα  βλέμματα μας συναντηθούν τυχαία  και κάνουμε πως δεν γνωριζόμαστε, θα σε ερωτευτώ λίγο περισσότερο.
Κάθε φορά, περισσότερο από όσο αντέχεις να ξέρεις. Περισσότερο από όσο αντέχω να νιώσω.
Όταν τα χείλη μας πάρουν αυτή τη κλίση προς τα έξω και το χαμόγελο φτάσει στα αυτιά, πάλι θα κάνω πως δεν σε ξέρω. Για να μην μπορέσει να καταλάβει κανείς τι νιώθω και μου το πάρει.

Ο κόσμος είναι κακός, μόλις δουν τη χαρά σου θέλουν να τη ''ρουφήξουν'' για να νιώσουν και εκείνη αυτή την υπερδύναμη που έχεις μέσα σου.
Για αυτό μάτια μου, θα κρύβομαι.
Τα τυπικά μας έφαγαν αλλά καλύτερα έτσι.
Κατάφερα μέσα σε λίγα λεπτά να φέρω στο μυαλό μου, τις στιγμές που ζήσαμε και εσύ χωρίς να πω κάτι χαμογέλασες...
Το ένιωσες ε;
Δεν ήταν ιδέα μου.

Πάντα αυτό θα μας δένει, αυτό το παράξενο, το απαγορευτικό, το κάτι δικό μας, κάτι μυστικό.
Και πάμε στο Παρίσι να κλειδώσουμε το λουκέτο με το μυστικό μας εκεί, να μείνει για πάντα.
Κάτι που μόνο εγώ και εσύ θα ξέρουμε και θα νιώθουμε.


Όταν έρθει ξανά η στιγμή που θα γεμίσεις τα κενά ανάμεσα στα δάχτυλα μου, και η καρδιά μου πάει να σπάσει.. Το στομάχι μου δεθεί κόμπος και το χαζοχαρούμενο γελάκι επιστρέψει, τότε να ξέρεις πως αυτό είναι μαγεία.

Μου αρέσουν τα περίεργα συναισθήματα, αυτά που δεν ξέρεις αν πρέπει να κλάψεις ή να γελάσεις αλλά ότι κι αν είναι θες να το νιώσεις στο υπέρτατο βαθμό.

Θα περιμένω την επόμενη τυχαία συνάντηση για τους άλλους, που μόνο εγώ & εσύ θα ξέρουμε πως δεν είναι τυχαία.




Σχόλια