Είναι καλοκαίρι και βρέχει, όταν βρέχει λένε είναι το ξέσπασμα γιατί μας λείπει κάποιος!
Σε όλους λείπει κάποιος, είτε γιατί ''έφυγε'', είτε γιατί τον διώξαμε είτε γιατί έτσι έπρεπε.
Οι άνθρωποι που φεύγουν χωρίς γυρισμό είναι ο πόνος μας, είναι αυτό το κενό που σου δημιουργούν και δεν μπορεί κανένας να στο συμπληρώσει.
Έτσι λοιπόν και για εμένα έφυγε ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής μου, το κενό που μου προκάλεσε είναι αβάστακτο.. Νιώθω μόνη, νιώθω τόσο μόνη!
Που είσαι; Γιατί δεν είσαι εδώ;
Να με δεις που μεγαλώνω, να είσαι δίπλα μου σε κάθε μου βήμα. Έτσι έλεγες και τώρα δεν είσαι εδώ!
Πέρασαν δύο χρόνια και ο πόνος μου μεγαλώνει, νιώθω λίγη...Σε χρειάζομαι!
Γύρνα για λίγο να σε δω μόνο, να μου δώσεις μια συμβουλή.
Φοβάμαι, πονάω, μου έλειψες!
Που είσαι;
Μου είχες πει ότι θα έρθουν δύσκολα χρόνια αλλά ποτέ δεν μου είπες ότι θα πρέπει να τα περάσω μόνη!
Χρειάζομαι το χέρι σου, να το κρατάω! Πάντα μου έδινες δύναμη και τώρα μου την πήρες όλη.
Ήσουν η δύναμη μου, τώρα πονάω!
Μου λείπεις.
ΓΥΡΝΑ!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου