Δεν παλεύω για κάτι εφήμερο. Αλλά κάτι καθημερινό.

Ξεροκέφαλοι άνθρωποι,  που μπορείς να τους κάνεις ευτυχισμένους.
Να τους δώσεις αυτό που χρειάζονται και κάτι περισσότερο και εκείνοι επιλέγουν απλά να μένουν πίσω με τα 'δεν πρέπει' και τα ' μη' τους.
Ξεροκέφαλοι άνθρωποι, που απλά σωπαίνουν όταν εσύ τους διεκδικείς,
Θα έπρεπε να φύγω ναι, να σταματήσω να επιμένω.. Να βάλω το εγωισμό μου για λίγο στη θέση του πρωταγωνιστή, αλλά όχι..
Καλύτερα να είμαι κομπάρσος στη ζωή σου, παρά να παρατηρώ από μακρυά τα μάτια σου.
Ο εγωισμός μου, δεν έχει θέση πουθενά, όχι τώρα.
Απλά θα επιμένω, θα περιμένω για όσο χρειαστεί.
Γιατί αξίζει να δεις τι είμαι διατεθειμένη  να κάνω για ένα σου χαμόγελο, για εκείνο το χαμόγελο που θα σου ζωγραφίσω εγώ στο πρόσωπο σου.
Φτάνουν πια τα μη και τα δεν . Δεν βοήθησαν στην ευτυχία κανενός.
Όμως το να παλεύεις και να διεκδικείς είναι το παιχνίδι που θα κερδίσεις.
Οι χαμένοι, είναι αυτοί που τα παράτησαν στη πρώτη δυσκολία.
Εγώ δεν είμαι έτσι όμως, δεν έμαθα σε ρηχές θάλασσες, έμαθα να παλεύω με το κύμα και να κερδίζω.
Όχι, δεν θα τα παρατήσω, αρκεί να μου αποδείξεις ότι δεν είμαι μόνη σε αυτό το παιχνίδι..
Ο επόμενος γύρος είναι δικός σου, αλλά το game over θα το πω εγώ,
Θα το παλέψω, θα σε παιδέψω, θα με κοιτάς από μακρυά να έρχομαι τόσο κοντά σου και δεν θα το πιστεύεις
Δεν φαντάζεσαι τι είμαι ικανή να κάνω για 'σένα,
Δεν παλεύω για  κάτι εφήμερο. Αλλά για κάτι καθημερινό.

Παίζω, διεκδικώ  και κερδίζω
Έτσι, τα έμαθα εγώ.