Μια ψυχάρα, που την έλεγαν Δημήτρη.

Ο άνθρωπος παλεύει με πολλούς εχθρούς καθημερινά. Είτε αυτός είναι ο εαυτός του, είτε είναι κάποιος άλλος άνθρωπος, είτε είναι κάποια ασθένεια. 

Σήμερα λοιπόν, θα σας μιλήσω για έναν νικητή που είχε τη τάση να δίνει δύναμη και να μιλάει στις ψυχές των ανθρώπων μέσω του διαδικτύου. 

Η κάθε του ημέρα ήταν και μια νέα χημιοθεραπεία.

Το τελευταίο διάστημα μέσα από τη σελίδα του wincancer στο facebook έδινε δύναμη σε ανθρώπους με ένα κοινό εχθρό. 

Τον καρκίνο. 

Ο καρκίνος φίλε μου, σε γεμίζει δύναμη & πείσμα. Δεν ξέρω πως. Αλλά το κάνει.

Πολεμάς αυτό το κερατά, για να κερδίσεις ξανά τη ζωή σου, το καταλαβαίνεις;
Τη ζωή που σου δόθηκε απλόχερα έρχεται ''κάποιος'' που προσπαθεί να στη πάρει ή έστω να στην αναλώσει ώστε να έρθει η στιγμή να ξαναγεννηθείς. 

 Στην αρχή του κειμένου τον ανέφερα ως νικητή και ξέρεις γιατί;

Γιατί ο καρκίνος του πήρε τη ζωή, αλλά όχι τη ψυχή. 

Ο Δημήτρης Σιάχος, δεν ήταν συγγενής μου. 

Ο Δημήτρης Σιάχος, ήταν άνθρωπος. 

Μέσα από τη δική του μάχη, τη δική του καθημερινότητα στο νοσοκομείο, τον δικό του σωματικό πόνο χάριζε δύναμη απλόχερα σε καρκινοπαθείς και σε οικογένειες που είχαν ανάγκη από κουράγιο. 

Εκείνος, είχε τη δύναμη στη ψυχή του. 

Δεν τον κέρδισε ο καρκίνος,  απλά το σώμα του κουράστηκε.

Ο Δημήτρης, φόβισε τον καρκίνο με την επιμονή του και τη θέληση του για ζωή. 

Εγώ, θα ευχηθώ καλό ταξίδι & καλή αντάμωση σε έναν ΑΝΘΡΩΠΟ  με ψυχάρα.